Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Κοιμήσου παιδί μου… απόψε θα σου κάνω attachment parenting! ..ή αλλιώς, το σύνδρομο της ενημερωμένης μάνας.


 Στην σημερινή ανάρτηση, θα φιλοξενήσω την Μαμά Boo, που  μας περιγράφει,  με χιούμορ και ζεστασιά, τη δική της ιστορία εγκυμοσύνης!


Δύο πράγματα με χαρακτήριζαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου: οι βάφλες πραλίνας που θύμιζαν ουρανοξύστη και τα βιβλία. 
Α! Και τα νεύρα φυσικά :Ρ  


Με το που κράτησα το θετικό τεστ εγκυμοσύνης με έπιασε ένα τρελό άγχος. ’Επρεπε να γίνω η τέλεια μαμά, και είχα μόνο εννέα μήνες για να προετοιμαστώ!!! Πήγα λοιπόν κατευθείαν στο βιβλιοπωλείο και κατέβασα ένα ράφι βιβλία,τα οποία έδωσα στον άμοιρο Μ. να τα κουβαλήσει. Η ταμίας μόλις μας είδε χαμογέλασε και μουρμούρησε: «το πρώτο σας??»
«Μα,ναι?πού το καταλάβατε??» είπα εγώ με ένα ύφος συγκίνησης.
«Στο δεύτερο δεν θα διαβάσετε ούτε ένα βιβλίο! Κι εγώ στο πρώτο έτσι ήμουν!» απάντησε με κατανόηση.

Οι μήνες περνούσαν κι εγώ ήμουν ή με ένα βιβλίο ή με ένα λάπτοπ στο χέρι (και με ένα σάντουιτς στο άλλο, μην ξεχνιόμαστε). Σχολές,θεωρίες,έρευνες και η Κατίνα της γειτονιάς,είχαν γίνει κουβάρι στο μυαλό μου. «Το ήξερες ότι όταν το μωρό κλαίει και δεν το σηκώνεις,παθαίνει στρες το οποίο επηρεάζει ΚΑΙ τα ζωτικά του όργανα??!!!» φώναζα έντρομη στον Μ. την ώρα που έβλεπε μπάλα και,φυσικά δήλωνε ότι συμφωνούσε μαζί μου (δεν τον έπαιρνε να κάνει και τίποτε άλλο, ήμουν  πολύ έγκυος και είχα και μια αόρατη ταμπέλα «dont mess with me man» στο κούτελο)
   Φίλοι και συγγενείς έσπευδαν να με συμβουλεύουν,χωρίς βέβαια να τους έχω ρωτήσει. Να της δώσω ξένο ή να μην της δώσω,να τη βάλω κατευθείαν στο δωμάτιό της,να μην την παίρνω πολύ αγκαλιά μπλα μπλα μπλα.. Εγώ από την άλλη δεν άκουγα τίποτε,διάβαζα τα βιβλία μου και τους έβλεπα όλους με ένα τόοοοοσο δα attitude. «Θα κάνουμε co-sleeping!» αναφώνησα μια μέρα στον Μ. και παρόλο που μουρμούρησε ένα «ό,τι πεις μωρό μου» η φάτσα του έλεγε κάτι σαν «δεν-μας-παρατάς-εσύ-και-ο-γρύλος-σου».

‘Ωσπου ήρθε η μέρα που γέννησα.
‘Ηταν η ευτυχία,η αγάπη,η συγκίνηση,η ολοκλήρωση. Και μόλις τελείωσε το holiday στο μαιευτήριο, το χάος.
Είχα απέναντί μου ένα μωρό που έκλαιγε.Συνέχεια.Το πρώτο βράδυ μαρτυρικό.Αφήστε που νόμιζα ότι και ο αέρας που αναπνέει ήταν γεμάτος μικρόβια.
Είχα παρανοήσει!
‘Ημουν συνέχεια μες τα νεύρα. 
«Βρε κορίτσι μου μήπως δεν φτάνει το γάλα σου?» τόλμησε να ψιθυρίσει η μάνα μου και μόνο που δεν τη σκότωσα.
Και γενικά,όποιος μου έκανε καμία επισήμανση ή έδινε συμβουλή τον έπαιρνα από τα μούτρα και τον άρχιζα στις θεωρίες.Και στο μητρικό ένστικτο. Το οποίο  είναι μεν αλάνθαστο,αλλά κανείς δεν σου λέει ότι παίρνει λίγο καιρό να αρχίζει να λειτουργεί.Βασικά θες κάποιο καιρό να μάθεις το παιδί σου.Οπότε,αυτό το κομμάτι δεν το μετάνιωσα.
Ναι,τους πρώτους μήνες δεν άφηνα άνθρωπο να την αγγίξει.’Ηθελα να την μυρίσω,να την αφουγκραστώ,να τη μάθω.Να δεθώ μαζί της. Την τάραξα στην αγκαλιά,στα φιλιά και στα γλυκόλογα ενώ ο σύντροφός μου με κοιτούσε σαν κουτάβι,περιμένοντας να έρθει «η σειρά του».Δεν μετάνιωσα επίσης που τη θήλασα κ συνεχίζω να τη θηλάζω,που την έπαιρνα παντού μαζί μας και συνήθισε έτσι τις βόλτες,που χρησιμοποιούσα μάρσιπο,που δεν την άφηνα να κλαίει μακριά από την αγκαλιά μου..που δεν την άφησα στιγμή μόνη μέχρι που πήγε 8 μηνών(!!!!!)


Τι μετάνιωσα τώρα.Χμ.
Μετάνιωσα που δεν ήθελα καν να ακούω μια άλλη γνώμη,από μαμάδες/πεθερές/γιαγιάδες. 
Οι παλιές γυναίκες,όλο και κάτι θα σου πουν,χρήσιμο.
Η μάνα μου με συμβούλεψε να βάλω στο μωρό μόνο φανελάκι το καλοκαίρι (κόντεψα να το βγάλω ψωμί βλέπετε,αφού από το φόβο μου μην κρυώσει το είχα με κάλτσες και μακρυμάνικο ντάλα καλοκαίρι!),όπως και το κόλπο να βάλω το αυγό στο φρούτο,για να την ξεγελάσω και να το φάει. 
Η πεθερά μου ανακάλυψε πως της αρέσει να κοιμάται μπρούμυτα (έτσι έκανε κάτι μαραθώνιους ύπνου,εκεί που δεν κοιμόταν καθόλου μες τη μέρα) και οι προ-παππούδες της μου έδωσαν ένα παλιό γιατροσόφι για ένα πολύ άσχημο σύγκαμα που είχε,και παρόλα τα μελάνια που έβαζα δεν έφευγε (με το γιατροσόφι εξαφανίστηκε σε μια μέρα!)
Μετάνιωσα που παραμέλησα τη σχέση μου με το σύντροφό μου.
Δικαιολογώ κάπως τον εαυτό μου γιατί η μητρότητα με συνεπήρε,αλλά οι σύντροφοί μας βιώνουν την κατάσταση τελείως διαφορετικά. 
Καλό είναι λοιπόν να θυμόμαστε ότι είμαστε και γυναίκες,και να περιφρουρούμε ένα κομμάτι της καθημερινότητάς για το σύντροφό μας και τον εαυτό μας φυσικά.

Μέχρι τον 9ο μήνα,έβλεπα το μωρό σαν προέκταση του εαυτού μου,του σώματός μου.Δεν μπορούσα να πάω πουθενά χωρίς αυτό,αφού φοβόμουν ότι  το αντίθετο θα διαταράξει το δεσμό μας (κι άλλη θεωρία).
Σαν αποτέλεσμα,έχω ένα χαρούμενο, υπέροχο, γελαστό, κοινωνικό μωρό, με μια υγιή προσκόλληση με τη μητέρα του, που παρατηρεί τους πάντες και είναι πανέξυπνο.
’Ενα μωρό που κοιμάται ακόμα μαζί μας (το απολαμβάνω μεν αλλά προβληματίζομαι κι όλας!), που αναζητά συνεχώς τη μητρική αγκαλιά (σε σημείο να πονάω τη μέση μου), που θέλει συνέχεια να βλέπει τι κάνω γιατί της φαίνεται ενδιαφέρον, που επιβάλλει την άποψή της με το κλάμα-παράσταση για όσκαρ.  
Ένα μωρό που έχει καταλάβει τις εμμονές μου και με δουλεύει κανονικότατα!

Κλείνοντας λοιπόν να πω,όλα με μέτρο και να θυμόμαστε ότι με την άφιξη του μωρού δεν τελειώνει η ζωή μας,αλλά ξαναρχίζει και είναι λίγο πιο υπέροχη και ενδιαφέρουσα!
Η καλή μαμά είναι και γυναίκα είναι και σύζυγος,είναι και ο εαυτός της!
Οταν η μαμά είναι καλά,είναι και οι άλλοι καλά!Αυτά που γράφουν τα βιβλία δεν ταιριάζουν σε όλες τις οικογένειες!Δεν είναι ντροπή να δεχόμαστε βοήθεια από τους παλιούς,ούτε γινόμαστε κακές μανάδες!
Επίσης,οι πολλές βάφλες στην εγκυμοσύνη,σου αφήνουν 35 κιλά (αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…)





14 σχόλια:

  1. εγώ ακόμα περνάω το σύνδρομο της ενημερωμένης μαμάς.. διαβάζω, διαβάζω, διαβάζω....
    αλλά.... κρατάω αυτά που νομίζω ότι μου ταιριάζουν... όσα ταιριάζουν στο παιδί μου... ακούω συμβουλές [προς το παρόν βέβαια τις αγνοώ, αλλά είναι ένα βήμα κι αυτό, ε?ε?ε?] και γενικά κάνω αυτό που λές κι εσύ... μαθαίνω το παιδί μου κι εκείνη μαθαίνει εμένα!
    αντε να δούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και εγώ του attachment parenting και του co-sleeping είμαι. Αρχικά ενστικτωδώς και για λόγους...επιβίωσης από τα ξενύχτια, τους μαραθώνιους θηλασμούς και τα κλάματα, μετά επειδή πίστεψα σε αυτά μετά από διάβασμα...αν και τελικά πιστεύω ότι δεν το επέλεξα εγώ, αλλά η μπέμπα (όπως και τα περισσότερα τελικά, ας μην γελιέμαι)! Όσο για τις συμβουλές από τους γύρω μας μέχρι στιγμής πολύ λίγες έχουν βγει χρήσιμες σε εμένα, μπορεί να είναι και τυχαίο δεν ξέρω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλώς σέ βρίσκω!!Ωραίο κείμενο!!Νά χαίρεσαι το κοριτσάκι σου!!Θά τά λέμε!!Φιλιά!
    http://decdimisaussi.blogspot.gr/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ταυτίζομαι σε πολλά..χαχα..ιδιώς αυτό με τις βάφλες...Αλλά και σε άλλα εννοείται..Στην τελική η κάθε μάνα είναι η καλύτερη για το παιδί της..φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θα σου πω ότι τα ίδια ακριβώς έκανα με την ταλιμπανούλα η οποία έκλεισε αισίως τα 2 έτη! και όμως δεν έχω μετανιώσει τίποτα! ναι κοιμάται μαζί μας -για την ακρίβεια σύμφωνα με την ίδια εμείς κοιμόμαστε μαζί της γιατί το κρεβάτι(διπλό) είναι δικό της!- ναι ποναει η μεση μου απο τις συνεχεις αγκαλιες, ναι εχω ενα κοινωνικοτατο πανεξυπνο παιδι με τρελη αναπτυξη για την ηλικια του (κουκουβα!) αλλα ξερεις κατι;; τίποτα δεν θα μπορουσα να ειχα κανει διαφορετικα, γιατί πολυ απλά δεν θα ημουν ο εαυτος μου! και στο δευτερο με ξερω, τα ιδια θα κάνω! ανεπιδεκτη μαθήσεως! ειμαι σοβαρα γιατρε μου, το παραδεχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ξαναπερναω να σου πω οτι σε περιμενει βραβειο στο σπιτακι μου!

    http://talibanoulla.blogspot.gr/2013/04/11.html#.UXA2eKJYO1E

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ ωραίο κείμενο! Μου άρεσε η διάθεση σου για αυτοκριτική και οι συμβουλές σου! Έχω όμως και μια ερώτηση: Το γιατροσόφι για το σύγκαμα ποιο είναι;
    Να έχεις μια όμορφη μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πάρα πολύ ωραία και ειλικρινής ανάρτηση! Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δεν έρχεσαι και από εμάς να πάρεις το βραβείο σου;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μου άρεσε ο,τι διάβασα, ειδικά αυτό για την προέκταση του σώματος μας, μάλλον ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η μαμά Boo που έγραψε την ιστορία της παραπάνω θα απαντήσει σύντομα καθώς σε λίγες μέρες παντρεύεται και τρέχει για τις προετοιμασίες! Σας ευχαριστώ για τα μηνύματα σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γεια σας!!!! Έχω ένα βραβείο για εσάς. Μπείτε εδώ και μάθετε σχετικά-->http://rainingpearls.blogspot.gr/2013/05/lovely-blog-award.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή